فریاد، مشت و گریه! چگونه با کابوس پرخاشگری در کودکان برخورد کنیم؟
کابوس فریادها، مشتها، پرتاب اشیاء و خط و خش روی دیوار، برای بسیاری از خانوادهها به دغدغهای روزمره تبدیل شده است. اما چرا کودکی که هنوز طعم زندگی را به درستی نچشیده، به این مرحله از واکنش میرسد؟
خشم، مرحلهای از رشد؟
روانشناسان معتقدند که خشم، مرحلهای از رشد کودک است. او با احساساتش آشنا میشود و آنها را بروز میدهد. اما تکرار مداوم و خطرناک این رفتار، نیازمند بررسی و پیگیری است.
علل پرخاشگری
- بیماریها و اختلالات: ADHD، وسواس فکری- اجباری، اوتیسم و...
- ژنتیک: وراثت از پدر و مادر پرخاشگر
- محیط زندگی: تنشهای خانوادگی، تنبیه بدنی، محرومیتها
- مشکلات سیستم عصبی: عدم عملکرد صحیح سیستم عصبی
- اختلالات رفتاری: ADHD، که نیازمند درمان دارویی است
- آسیبهای عاطفی: تروما و آزار در محیطهای مختلف
- اختلالات یادگیری: ناامیدی و افت اعتماد به نفس به دلیل ضعف در یادگیری
- فیلمهای خشونتآمیز: تماشای بیرویه فیلمهای خشن
با کودک پرخاشگر چه کنیم؟
- خویشتنداری: در وهله اول، کنترل خودتان را حفظ کنید. پرخاشگری شما، الگوی نامناسبی برای کودک است.
- واکنش سریع: در صورت پرخاشگری و آسیب به خود یا دیگران، سریعاً مداخله کنید.
- گفتگو: پس از آرام شدن کودک، با او صحبت کنید و علت خشمش را جویا شوید.
- آموزش کنترل خشم: به او بیاموزید که خشم را به درستی و بدون آسیب به خود و دیگران بروز دهد.
- مسئولیتپذیری: به او یاد بدهید که مسئولیت اعمالش را بپذیرد و جبران خسارات را به عهده بگیرد.
در صورت ادامهدار بودن پرخاشگری، حتماً از یک متخصص کمک بگیرید.
به یاد داشته باشید: پرخاشگری، زنگ خطری است که نیازمند توجه و رسیدگی صحیح است. با صبر، حوصله و روشهای درست، میتوان به کودک در کنترل خشم و بروز صحیح احساساتش کمک کرد.